Na de eerste serie onderzoeken sinds haar tijd in het ziekenhuis kunnen we weer even ademhalen. Erg onprettig was het niet, maar wel confronterend. juist omdat het verder zo goed met haar gaat. Ik denk nu weer regelmatig aan de toekomst. Kan Lise zindelijk worden? Zo niet, wat staat haar dan te wachten?
Als ik dit net een beetje uit mijn hoofd heb gezet belt de uroloog. Hij is toch niet tevreden met de uitslag van het UDO (het blaasonderzoek). Lise's blaas lijkt te snel te reageren op prikkeling. Hij leegt zich dus goed, maar zou langer ontspannen moeten blijven. Wat dit precies betekent nog niet duidelijk, maar de arts verwacht dat ze later wellicht een operatie nodig heeft om plaszindelijk te kunnen worden. Zo'n operatie doen ze als een kindje tussen de twee en vier jaar is. Daarna moet we tijdelijk katheteriseren, ik vermoed (dat vergat ik te vragen) totdat de wond genezen is.
Preventief katheteriseren?
Nu komt het.. vanwege een operatie, waar we niet weten of hij echt nodig is, wil de uroloog dat we nú al gaan katheteriseren. In hun ervaring is het bijna onmogelijk om een ouder kind dit nog aan te leren. Logisch, want het is onprettig. Daarom doen ze het liever nu al en blijkt wellicht dat dit voor niets is geweest. Deze boodschap is wel even slikken voor ons. In eerste instantie zeg ik ja en amen. We doen natuurlijk wat nodig is. Toch ga ik al snel twijfelen.
De assistente die de UDO uitvoerde vond Lise's reactie niet erg negatief. Ze had het over een twijfelgeval. Ik vraag me daarom af of we zo'n grote beslissing kunnen maken op basis van dit ene onderzoek. Het blijft immers ook een momentopname. Bovendien is er nu dus niets aan de hand. Het is erg ingrijpend om ineens meerdere keren per dag een blaaskatheter bij haar in te moeten brengen.
Meer onderzoek
Een tweede reden van mijn twijfel zijn haar darmen. We zijn haar gaan spoelen omdat ze geïrriteerde billen had door de kleine beetjes ontlasting die ze continue verloor. Nu ze vast voedsel gaat eten is dat verleden tijd. Ze houdt haar ontlasting prima op totdat we haar spoelen. Er lijkt op zenuwgebied dus iets te veranderen. Hoe zit dit met haar blaas? Ik kan tegenover Lise nu nog niet verantwoorden dat wij haar gaan katheteriseren. Samen met Bram besluit ik dat we de uroloog om nog een UDO vragen, zodat we een beter beeld hebben.
Goed nieuws na tegenslag, de overige uitslagen zijn prima. Er is geen spoor van de teratoom meer te vinden en aan Lise's heupen mankeert niets
Als ik dit net een beetje uit mijn hoofd heb gezet belt de uroloog. Hij is toch niet tevreden met de uitslag van het UDO (het blaasonderzoek). Lise's blaas lijkt te snel te reageren op prikkeling. Hij leegt zich dus goed, maar zou langer ontspannen moeten blijven. Wat dit precies betekent nog niet duidelijk, maar de arts verwacht dat ze later wellicht een operatie nodig heeft om plaszindelijk te kunnen worden. Zo'n operatie doen ze als een kindje tussen de twee en vier jaar is. Daarna moet we tijdelijk katheteriseren, ik vermoed (dat vergat ik te vragen) totdat de wond genezen is.
Preventief katheteriseren?
Nu komt het.. vanwege een operatie, waar we niet weten of hij echt nodig is, wil de uroloog dat we nú al gaan katheteriseren. In hun ervaring is het bijna onmogelijk om een ouder kind dit nog aan te leren. Logisch, want het is onprettig. Daarom doen ze het liever nu al en blijkt wellicht dat dit voor niets is geweest. Deze boodschap is wel even slikken voor ons. In eerste instantie zeg ik ja en amen. We doen natuurlijk wat nodig is. Toch ga ik al snel twijfelen.
De assistente die de UDO uitvoerde vond Lise's reactie niet erg negatief. Ze had het over een twijfelgeval. Ik vraag me daarom af of we zo'n grote beslissing kunnen maken op basis van dit ene onderzoek. Het blijft immers ook een momentopname. Bovendien is er nu dus niets aan de hand. Het is erg ingrijpend om ineens meerdere keren per dag een blaaskatheter bij haar in te moeten brengen.
Meer onderzoek
Een tweede reden van mijn twijfel zijn haar darmen. We zijn haar gaan spoelen omdat ze geïrriteerde billen had door de kleine beetjes ontlasting die ze continue verloor. Nu ze vast voedsel gaat eten is dat verleden tijd. Ze houdt haar ontlasting prima op totdat we haar spoelen. Er lijkt op zenuwgebied dus iets te veranderen. Hoe zit dit met haar blaas? Ik kan tegenover Lise nu nog niet verantwoorden dat wij haar gaan katheteriseren. Samen met Bram besluit ik dat we de uroloog om nog een UDO vragen, zodat we een beter beeld hebben.
Goed nieuws na tegenslag, de overige uitslagen zijn prima. Er is geen spoor van de teratoom meer te vinden en aan Lise's heupen mankeert niets