Popcultuur en zingeving zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Alle grote verhalen gaan over thema's die al sinds het bestaan van de mensheid voorkomen in mystiek en religie. De strijd van de held, de zoektocht naar de zin van het bestaan, liefde, zelfopoffering. Op die manier geven boeken, films en series allemaal hun eigen antwoord op de grote vragen. Ik bespreek wat deze antwoorden (kunnen) zijn.
Constantine (film, 2005)
Constantine is een film uit 2005, gebaseerd op de Hellblazer comics van uitgeverij Vertigo. In dit artikel bespreek ik alleen de film met Keanu Reeves als exorcist John Constantine. Het plot is onderaan dit artikel te vinden.
De religieuze wereld van Constantine speelt overduidelijk leentjebuur bij de Bijbel. Er wordt vooral veel gespeeld met katholieke symbolen en dogma's, zoals het exorcisme. Een groot verschil doet zich echter ook meteen voor. In de katholieke kerk mag een groot exorcisme namelijk alleen uitgevoerd worden door een priester, terwijl Constantine niet eens een gelovige te noemen is. Andere katholieke sacramentalia die in de film voorkomen zijn wijwater (holy water) en het zegenen van objecten (wapens)
Constantine
De held van deze (horror)film is Constantine. Zijn initialen J.C. zijn wellicht een knipoog naar Jezus Christus. In tegenstelling tot Jezus is Constantine echter een absolute antiheld. Al sinds zijn kindertijd kan hij de spirituele wereld in de vorm van demonen en engelen zien. Dit drijft hem zo tot wanhoop dat hij op zijn vijftiende zelfmoord pleegt. In de wereld van Constantine betekent dat hij per definitie in de hel komt. Dit is afgeleid van Augustinus en Thomas Aquina, die meenden dat zelfmoord eigenlijk de ergste vorm van moord is. Een overtreding dus van de tien geboden. Dit is echter niet bijbels, omdat hierin telkens naar voren komt dat geloof de betekenis van zonden betekent (genade). Constantine wordt gereanimeerd, maar is twee minuten dood geweest. Zijn tijd in de hel heeft hem voor altijd getekend, hij is verbitterd en cynisch. Zijn levenswerk vanaf dat moment is het bestrijden van het kwaad, om zo een plaats in de hemel te verdienen. Hij weet echter dat dit hem niet gaat helpen. Gabriel vertelt Constantine wat God van hem wil: "The usual. Self-sacrifice. Belief." Zelf zegt hij tegen een demon dat hij vergeving nodig heeft. "By the way... you have to *ask* for absolution to be forgiven... asshole." Hij weet dus hoe het zit, maar lijkt door zijn ervaringen niet meer in staat tot geloof. "You don't believe, you know."
Zijn kwaadheid op God helpt ook niet.
Als hij te horen krijgt dat hij een vergevorderde vorm van longkanker heeft weet kettingroker Constantine dat zijn dagen geteld zijn. Hij zal moeten veranderen en vecht niet alleen tegen demonen in de buitenwereld, maar ook binnenin zichzelf. In de film lijkt de dood (zoals ook in mystiek en religie) een transformatie, een overgang naar iets nieuws/beters.
Constantine (film, 2005)
Constantine is een film uit 2005, gebaseerd op de Hellblazer comics van uitgeverij Vertigo. In dit artikel bespreek ik alleen de film met Keanu Reeves als exorcist John Constantine. Het plot is onderaan dit artikel te vinden.
De religieuze wereld van Constantine speelt overduidelijk leentjebuur bij de Bijbel. Er wordt vooral veel gespeeld met katholieke symbolen en dogma's, zoals het exorcisme. Een groot verschil doet zich echter ook meteen voor. In de katholieke kerk mag een groot exorcisme namelijk alleen uitgevoerd worden door een priester, terwijl Constantine niet eens een gelovige te noemen is. Andere katholieke sacramentalia die in de film voorkomen zijn wijwater (holy water) en het zegenen van objecten (wapens)
Constantine
De held van deze (horror)film is Constantine. Zijn initialen J.C. zijn wellicht een knipoog naar Jezus Christus. In tegenstelling tot Jezus is Constantine echter een absolute antiheld. Al sinds zijn kindertijd kan hij de spirituele wereld in de vorm van demonen en engelen zien. Dit drijft hem zo tot wanhoop dat hij op zijn vijftiende zelfmoord pleegt. In de wereld van Constantine betekent dat hij per definitie in de hel komt. Dit is afgeleid van Augustinus en Thomas Aquina, die meenden dat zelfmoord eigenlijk de ergste vorm van moord is. Een overtreding dus van de tien geboden. Dit is echter niet bijbels, omdat hierin telkens naar voren komt dat geloof de betekenis van zonden betekent (genade). Constantine wordt gereanimeerd, maar is twee minuten dood geweest. Zijn tijd in de hel heeft hem voor altijd getekend, hij is verbitterd en cynisch. Zijn levenswerk vanaf dat moment is het bestrijden van het kwaad, om zo een plaats in de hemel te verdienen. Hij weet echter dat dit hem niet gaat helpen. Gabriel vertelt Constantine wat God van hem wil: "The usual. Self-sacrifice. Belief." Zelf zegt hij tegen een demon dat hij vergeving nodig heeft. "By the way... you have to *ask* for absolution to be forgiven... asshole." Hij weet dus hoe het zit, maar lijkt door zijn ervaringen niet meer in staat tot geloof. "You don't believe, you know."
Zijn kwaadheid op God helpt ook niet.
Als hij te horen krijgt dat hij een vergevorderde vorm van longkanker heeft weet kettingroker Constantine dat zijn dagen geteld zijn. Hij zal moeten veranderen en vecht niet alleen tegen demonen in de buitenwereld, maar ook binnenin zichzelf. In de film lijkt de dood (zoals ook in mystiek en religie) een transformatie, een overgang naar iets nieuws/beters.