Het is donderdag 4 mei en we hebben weer een afspraak in het ziekenhuis, of eigenlijk twee. Eerst bij de Anesthesist en daarna krijgt Lise een nieuw Urodynamisch (UDO) onderzoek. Ze is net een beetje beter. Van zondag tot dinsdag had ze flinke koorts en op woensdag zagen we overal vlekjes op haar romp. Waarschijnlijk heeft ze de zesde ziekte, of een andere kinderziekte met vlekjes.
Tegenstrijdigheid
Omdat ze koortsvrij is en deze kinderziektes na uitbraak eigenlijk al niet meer besmettelijk zijn ga ik toch naar het ziekenhuis. Het gesprek met de Anesthesist is eigenlijk een formaliteit, er zijn geen bijzonderheden en ze is al meerdere keren zonder problemen onder narcose geweest. De man wil Lise alleen even in persoon zien en informeert naar haar gezondheid. Vreemd genoeg spreekt hij zich uit over het mogelijke katheteriseren dat we bij haar moeten gaan doen. Hij vindt dit eigenlijk maar onzin als het ter preventie is. Achteraf bedenk ik me hoe bizar deze uitspraak eigenlijk is. Hij is geen uroloog en het is al moeilijk genoeg om de juiste keuze voor je kind te maken.
Tegenstrijdigheid
Omdat ze koortsvrij is en deze kinderziektes na uitbraak eigenlijk al niet meer besmettelijk zijn ga ik toch naar het ziekenhuis. Het gesprek met de Anesthesist is eigenlijk een formaliteit, er zijn geen bijzonderheden en ze is al meerdere keren zonder problemen onder narcose geweest. De man wil Lise alleen even in persoon zien en informeert naar haar gezondheid. Vreemd genoeg spreekt hij zich uit over het mogelijke katheteriseren dat we bij haar moeten gaan doen. Hij vindt dit eigenlijk maar onzin als het ter preventie is. Achteraf bedenk ik me hoe bizar deze uitspraak eigenlijk is. Hij is geen uroloog en het is al moeilijk genoeg om de juiste keuze voor je kind te maken.
Helaas moeten we lang wachten op de UDO, de vorige afspraak liep namelijk uit. Als Lise aan de beurt is brengt de verpleegkundige allerlei sensoren aan die haar blaasactiviteit moeten meten. Voor het onderzoek begint maken ze eerst nog een echo van haar nieren en haar blaas. Op zichzelf is alles goed, maar de wand van haar blaas is wel aan de dikke kant. Dat kan wijzen op blaasproblemen en daarom doen we natuurlijk ook het onderzoek. We weten dat katheteriseren waarschijnlijk het beste is, maar de Uroloog wil ook graag in beeld brengen hoe het er nu voorstaat. Dan kan hij het vergelijken met testresultaten in de toekomst.
Blaasontsteking
Voor het onderzoek begint maakt de verpleegkundige Lise's blaas leeg. Ze test de urine en deze is helaas negatief. Lise heeft duidelijk een blaasontsteking. De echoscopist vraagt of we niet naar de huisarts zijn geweest toen Lise koorts kreeg.. euh... nee? Een jong kind krijgt nu eenmaal koorts, daar zochten we niets achter. Zeker niet toen ze ook nog vlekjes kreeg. De man vraagt het nog eens. We weten toch dat ze iets mankeert rond haar blaas, waarom hebben we haar urine niet laten testen? Ik voel me schuldig. We hadden daar helemaal niet aan gedacht. Ook denk ik meteen terug aan alle dingen die we in het ziekenhuis gehoord hebben. Hebben ze ons hierover voorgelicht? Ik weet het echt niet meer.
Wat vervelend voor ons kleine meisje, maar gelukkig weten we het nu. Ze maken een kweekje, om te zien welke antibiotica we het beste toe kunnen dienen. Meteen beginnen met een hoge dosis is niet nodig, omdat ze nu koortsvrij is. De UDO moet wachten, omdat dit onderzoek de infectie van verergeren of verspreiden naar haar nieren. Dat we moeten gaan katheteriseren is nu wel duidelijk, want we willen niet dat ze vaker een blaasontsteking krijgt. Gelukkig voelt ze zich niet ziek, maar we vinden dit wel erg vervelend voor ons meisje.
Voor het onderzoek begint maakt de verpleegkundige Lise's blaas leeg. Ze test de urine en deze is helaas negatief. Lise heeft duidelijk een blaasontsteking. De echoscopist vraagt of we niet naar de huisarts zijn geweest toen Lise koorts kreeg.. euh... nee? Een jong kind krijgt nu eenmaal koorts, daar zochten we niets achter. Zeker niet toen ze ook nog vlekjes kreeg. De man vraagt het nog eens. We weten toch dat ze iets mankeert rond haar blaas, waarom hebben we haar urine niet laten testen? Ik voel me schuldig. We hadden daar helemaal niet aan gedacht. Ook denk ik meteen terug aan alle dingen die we in het ziekenhuis gehoord hebben. Hebben ze ons hierover voorgelicht? Ik weet het echt niet meer.
Wat vervelend voor ons kleine meisje, maar gelukkig weten we het nu. Ze maken een kweekje, om te zien welke antibiotica we het beste toe kunnen dienen. Meteen beginnen met een hoge dosis is niet nodig, omdat ze nu koortsvrij is. De UDO moet wachten, omdat dit onderzoek de infectie van verergeren of verspreiden naar haar nieren. Dat we moeten gaan katheteriseren is nu wel duidelijk, want we willen niet dat ze vaker een blaasontsteking krijgt. Gelukkig voelt ze zich niet ziek, maar we vinden dit wel erg vervelend voor ons meisje.
RSS-feed