![Foto](/uploads/5/0/6/6/50667439/dscn1600.jpg?325)
Tijdens de zwangerschap spraken we regelmatig over de bevalling. Zolang de tumor niet te groot werd kon Lise gewoon op de natuurlijke manier ter wereld komen. Dit wilde ik ook graag, omdat haar zus met een keizersnede geboren is.
Toch begon ik te twijfelen toen mijn uitgerekende datum naderde. Met 38 weken werd Lise namelijk al geschat op 4 kilo. Een flinke baby, ondanks haar aandoening. Door alle factoren werd de kans steeds groter dat een gewone bevalling toch uit zou lopen op een keizersnede.
Toch begon ik te twijfelen toen mijn uitgerekende datum naderde. Met 38 weken werd Lise namelijk al geschat op 4 kilo. Een flinke baby, ondanks haar aandoening. Door alle factoren werd de kans steeds groter dat een gewone bevalling toch uit zou lopen op een keizersnede.
![Foto](/uploads/5/0/6/6/50667439/dscn1629.jpg?286)
Toch een geplande keizersnede
In goed overleg besluiten we dat we Lise het beste kunnen halen als ik 39 weken zwanger ben. Een geplande keizersnede heeft een aantal voordelen. Zo is iedereen in het ziekenhuis dan voorbereid op haar komst. Dat er ineens een datum in de agenda staat is een raar gevoel. We zien uit naar haar komst, maar vanwege de situatie is het ook extra spannend.
De keizersnede is op een maandag en op de nacht van zondag op maandag breken mijn vliezen. Wat een timing, Lise is er blijkbaar klaar voor!
In goed overleg besluiten we dat we Lise het beste kunnen halen als ik 39 weken zwanger ben. Een geplande keizersnede heeft een aantal voordelen. Zo is iedereen in het ziekenhuis dan voorbereid op haar komst. Dat er ineens een datum in de agenda staat is een raar gevoel. We zien uit naar haar komst, maar vanwege de situatie is het ook extra spannend.
De keizersnede is op een maandag en op de nacht van zondag op maandag breken mijn vliezen. Wat een timing, Lise is er blijkbaar klaar voor!
![Foto](/uploads/5/0/6/6/50667439/2016-06-13-15-13-10.jpg?366)
Op maandagochtend melden we ons in het ziekenhuis. Een infuus en een catheter later lig ik in de koude operatiekamer. De gynaecoloog waar ik het het beste mee kan vinden voert de keizersnede uit en dat geeft extra vertrouwen. Ondanks de ruggenprik voel ik nog wel wat pijn, zeker als ze Lise uit de kleine opening wurmen. Dan is het zover en zien we, door het raampje in het scherm, hoe ze haar uit mijn buik tillen. Ze huilt tot onze opluchting meteen, wat klinkt ze anders dan haar zus!
Op de roze wolk
Het gaat zo goed met Lise dat ik haar tijdens het hechten vast mag houden. Een plastic zak beschermt de teratoom, dus ik kan hem niet goed zien. Het gezwel lijkt niet zo groot als ik dacht, maar ik kijk eigenlijk alleen naar het mooie gezichtje van mijn pasgeboren kindje. Lise heeft veel witblond haar en is inderdaad een flinke baby. Dan moet ze toch echt mee, Bram gaat mee naar de NICU (de baby Intensive Care) en ik moet naar de uitslaapkamer.
Al snel mag ik naar de NICU toe, daar is ons pasgeboren meisje inmiddels aan allerlei sensoren gekoppeld. Haar vasthouden is dus niet zo makkelijk als bij een gewoon kindje. Ook zit haar meteen aanleggen er niet in, ze willen namelijk zo snel mogelijk een MRI maken om te zien hoe de teratoom in haar lichaam groeit. Allemaal minder leuk, maar haar vasthouden en zien maakt veel goed. We zitten op een roze wolk. Ze is er en oogt gezond en sterk, dat stomme gezwel halen we 'even' weg en dan zo snel mogelijk naar huis.
Helaas bleek het toch niet zo eenvoudig.
Op de roze wolk
Het gaat zo goed met Lise dat ik haar tijdens het hechten vast mag houden. Een plastic zak beschermt de teratoom, dus ik kan hem niet goed zien. Het gezwel lijkt niet zo groot als ik dacht, maar ik kijk eigenlijk alleen naar het mooie gezichtje van mijn pasgeboren kindje. Lise heeft veel witblond haar en is inderdaad een flinke baby. Dan moet ze toch echt mee, Bram gaat mee naar de NICU (de baby Intensive Care) en ik moet naar de uitslaapkamer.
Al snel mag ik naar de NICU toe, daar is ons pasgeboren meisje inmiddels aan allerlei sensoren gekoppeld. Haar vasthouden is dus niet zo makkelijk als bij een gewoon kindje. Ook zit haar meteen aanleggen er niet in, ze willen namelijk zo snel mogelijk een MRI maken om te zien hoe de teratoom in haar lichaam groeit. Allemaal minder leuk, maar haar vasthouden en zien maakt veel goed. We zitten op een roze wolk. Ze is er en oogt gezond en sterk, dat stomme gezwel halen we 'even' weg en dan zo snel mogelijk naar huis.
Helaas bleek het toch niet zo eenvoudig.